ความหมายของโรงแรง
โรงแรม
หมายถึง หมายความว่า
สถานที่พักที่จัดตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ในทางธุรกิจเพื่อให้บริการที่พัก
ชั่วคราวสำหรับคนเดินทางหรือบุคคลอื่นใดโดยมีค่าตอบแทน
ประเภทของโรงแรม : การแบ่งประเภทของโรงแรมสามารถแบ่งได้หลากหลายรูปแบบ แต่ต่อไปนี้จะแบ่งตามจุดประสงค์ของโรงแรม
๑. โรงแรมธุรกิจ : โรงแรมประเภทนี้มักจะตั้งอยู่กลางใจเมือง
ในเขตธุรกิจ มีจุดประสงค์ให้บริการนักธุรกิจเป็นหลัก
และนอกจากนั้นมักจะนิยมใช้เป็นที่จัดงานประชุม หรือ งานเลี้ยง
จะมีการบริการที่หรูหรา แต่ช่วงเวลาที่แขกจะเข้าพักมักจะสั้นๆ
๒. โรงแรมท่าอากาศยาน : โรงแรมประเภทนี้จะตั้งอยู่ใกล้ๆกับสนามบิน
แขกที่เข้าพักจะเป็นพวกนักทัศนาจรที่มารอต่อเครื่องบิน
การเข้าพักมักจะเป็นช่วงสั้นๆ ไม่ค้างคืนเกิน 1 วัน
หรือในบางกรณีก็จะเป็นนักธุรกิจที่มาเข้าพักแบบโรงแรมธุรกิจก็เป็นได้
๓. โรงแรมพักอาศัย :โรงแรมประเภทนี้
มักจะเป็นโรงแรมที่เปิดให้เข้าพักเป็นระยะเวลานานๆ 1 เดือนขึ้นไป
มีลักษณะคล้ายคอนโดมิเนียมที่มีบริการแบบโรงแรม
เพียงแต่ความหรูหราอาจไม่เทียบเท่า
๔. โรงแรมเพื่อการพักผ่อน (รีสอร์ท) :
โรงแรมประเภทนี้มักจะตั้งอยู่ต่างจังหวัด ในภูมิประเทศที่ดี
ห้องพักมักจะแยกเป็นส่วนๆ เป็นบ้านหรือหลังคาเรือนแยกต่างหาก
ในโรงแรมจะมีกิจกรรมต่างๆมากมาย เช่น การปั่นจักรยาน เล่นกอล์ฟ ขี่ม้า
เดินป่า สปา
เพราะจุดประสงค์ของแขกที่เข้าพักโรงแรมประเภทนี้คือการพักผ่อนเป็นหลัก
ระยะเวลาเข้าพักจึงมีระยะเวลาในช่วง 5-7 วัน การบริการจะเป็นแบบสบายๆ
เป็นกันเอง
๕. โรงแรมคาสิโน : โรงแรม เอ็มจีเอ็ม แกรนด์ ในลาส
เวกัสโรงแรมประเภทนี้จะมีบริการที่หรูหรามาก ห้องพักสวยงาม มีราคาแพง
แขกที่เข้าพักจะเข้ามาเล่นการพนันเป็นส่วนใหญ่
โรงแรมประเภทนี้จะดึงดูดลูกค้าด้วยการพนัน ความบันเทิง
โรงแรมชนิดนี้ไม่มีในประเทศไทยเนื่องด้วยกฎหมายการพนันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย
แต่แม่แบบที่ชัดเจนคือลาสเวกัส สหรัฐอเมริกา
๖. โรงแรมประเภทที่พักและอาหาร (เกสต์เฮาส์) :
โรงแรมชนิดนี้จะเป็นโรงแรมที่มีเพียงห้องพักและอาหารเช้าเท่านั้น
ไม่มีการบริการอะไรมากนัก เหมาะกับนักเดินทางที่มีงบที่จำกัด
ราคาห้องพักย่อมเยา แขกส่วนหนึ่งก็ชอบเพราะมีความเป็นกันเองดี
๗. โรงแรมบังกะโล : โรงแรมชนิดนี้จะมีเพียงที่พักให้เช่าในราคาประหยัดมาก
แต่ไม่มีอาหารบริการให้ นักท่องเที่ยวต้องเตรียมมาเอง
ในบางโรงแรมประเภทนี้จะมีพื้นที่เตรียมให้ทำอาหารไว้ให้
“โรงแรม” ทั้งนี้ ไม่รวมถึง
๑.
สถานที่พักที่จัดตั้งขึ้นเพื่อให้บริการที่พักชั่วคราวซึ่งดำเนินการโดย
ส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจ องค์การมหาชน หรือหน่วยงานอื่นของรัฐ
หรือเพื่อการกุศล หรือการศึกษา ทั้งนี้
โดยมิใช่เป็นการหาผลกำไรหรือรายได้มาแบ่งปันกัน
๒. สถานที่พักที่จัดตั้งขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้บริการที่พักอาศัยโดยคิดค่าบริการเป็นรายเดือนขึ้นไปเท่านั้น
๓. สถานที่พักอื่นใดตามที่กำหนดในกฎกระทรวง
“ผู้ประกอบธุรกิจโรงแรม” หมายความว่า ผู้ได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจโรงแรมตามพระราชบัญญัตินี้
“ผู้จัดการ” หมายความว่า ผู้จัดการโรงแรมตามพระราชบัญญัตินี้
“ผู้พัก” หมายความว่า คนเดินทางหรือบุคคลอื่นใดที่ใช้บริการที่พักชั่วคราวของโรงแรม
“ใบอนุญาต” หมายความว่า ใบอนุญาตประกอบธุรกิจโรงแรม
“นายทะเบียน” หมายความว่า ผู้ซึ่งรัฐมนตรีแต่งตั้งให้เป็นนายทะเบียนตามพระราชบัญญัตินี้
“พนักงานเจ้าหน้าที่” หมายความว่า ผู้ซึ่งนายทะเบียนแต่งตั้งให้ปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ โดยแต่งตั้งจาก
(๑) ข้าราชการตำรวจตั้งแต่ชั้นสัญญาบัตรขึ้นไป หรือ
(๒) ข้าราชการพลเรือนตั้งแต่ระดับสามขึ้นไป หรือ
(๓) ข้าราชการหรือพนักงานส่วนท้องถิ่นตั้งแต่ระดับสามขึ้นไป
“คณะกรรมการ” หมายความว่า คณะกรรมการส่งเสริมและกำกับธุรกิจโรงแรม
“รัฐมนตรี” หมายความว่า รัฐมนตรีผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้
มาตรา ๕
ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้และให้มีอำนาจ
แต่งตั้งนายทะเบียน
ออกกฎกระทรวงกำหนดค่าธรรมเนียมไม่เกินอัตราท้ายพระราชบัญญัตินี้
ยกเว้นค่าธรรมเนียม
และกำหนดกิจการอื่นหรือออกประกาศเพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้
กฎกระทรวงและประกาศนั้น เมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้วให้ใช้บังคับได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น